Analizując definicję obróbki strumieniowo-ściernej, tak powszechnie stosowanej celem nadania żądanej powierzchni przedmiotom obrabianym odwołajmy się do normy PN-EN ISO 8504-2:2002 obróbka strumieniowo-ścierna to „uderzanie strumieniem ścierniwa, charakteryzującego się wysoką energią kinetyczną w powierzchnię, która ma być przygotowana”. Czynnikiem rzucającym ścierniwo na obrabianą powierzchnię jest sprężone powietrze, woda lub siła odśrodkowa koła rzutowego śrutownicy”.
Aby definicja ta przybrała obecną postać należy wrócić do czasów rewolucji przemysłowej aby uświadomić sobie, że rewolucja to nie tylko niepodważalny przewrót w przemyśle włókienniczym, ale także wielki przewrót w hutnictwie i metalurgii. Pionierem w tej dziedzinie był amerykański chemik z Filadelfii Benjamin Chew Tilghman, który w 1870 roku zapoczątkował prace nad prototypami urządzenia śrutującego.

Benjamin Chew Tilghman
Benjamin Chew Tilghman

Idee pierwszego patentu amerykańskiego z 1870 ilustruje przedstawiony oryginalny rysunek:

Rysunek patentowy
Rysunek patentowy

W przedstawionym urządzeniu należy zaznaczyć, iż medium obróbkowym był piasek kwarcowy (wprowadzony przez Tilghmana jako ścierniwo piasek kwarcowy był podstawowym i najbardziej powszechnym medium praktycznie do końca II wojny światowej. Pierwsze próby wykorzystania innego medium miały miejsce pod koniec lat dwudziestych XX wieku). Medium rzucającym ścierniwo była para wodna. Dopracowując pierwotną ideę w tym samym roku Wynalazca przedstawił drugi patent, w którym wykorzystał koło rzutowe, którego zadaniem był rzut ścierniwa na powierzchnie obrabianego przedmiotu.

Koło rzutowe
Koło rzutowe

Po udoskonaleniu urządzenia przyszedł czas na samo ścierniwo i tak powstał 3 patent jakim była produkcja „Cast Iron Globules”(śrutu z utwardzonego żeliwa).
Tilghmana wprowadził do produkcji śruty żeliwne. Połączenie dwóch najważniejszych udoskonaleń jakimi było koło rzutowe oraz trwałe medium śrutujące uruchomiło lawinę produkcyjną nakreślając budowę i ideologię obecnie produkowanych urządzeń śrutowniczych tzw. śruciarek.

Literatura

1.B.Ch.Tilghman–Wikipediahttps://en.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Chew_Tilghman.
2.TilghmanB.C.:Improvementincuttingandengravingstone,metal,glass&c.Pat.USA104408(1870).
3.TilghmanB.C.:BlastWheel.UKPatent2900(1870).
4.TilghmanB.C.:Productionofironshot.Pat.USA187239(1872).

PN-EN ISO 8504-2:2002

Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów — Metody przygotowania powierzchni — Część 2: Obróbka strumieniowo-ścierna

Opracowanie Renata Tomaszewicz